راهکارهای موفقیت برای کنترل کنه های قرمز پرندگان در مرغان تخم گذار

کنه های قرمز پرندگان (PRM) یکی از نگرانیهای مهم در بخش طیور هستند، به ویژه به خاطر اینکه آنها شدیدا به سلامت و عملکرد مرغان تخم گذار ضربه می زنند. برای دهها سال کنترل انگل ها بحث برانگیز بوده است.

در اواخر سال 2017 در اتحادیه اروپا، حشره کش (Exzolt، شرکت بهداشت دام MSD) به عنوان داروی درمانی جدید برای مقابله با درگیریهای کنه های قرمز پرندگان در طیور در دسترس قرار گرفت.

یک آزمایش شامل دو تیمار از طریق آب آشامیدنی به فاصله یک هفته صورت گرفت. کنه هایی که از خون پرندگان درمان شده مکیدند، به سرعت در طول دوره درمان (15 روز) از بین رفتند. این ( دارو) گله را از کنه قرمز پاک کرد. پس از آن، از درگیری مجدد گله باید اجتناب می شد.

از نوامبر 2017 تا اکتبر 2018، تیم طیور شرکت بهداشت دام ام اس دی بلژیک با کشاورزان و دامپزشکان در مورد مصرف Exzolt در 81 گله مرغ تخمگذار آلوده با کنه قرمز، همکاری کردند. بلافاصله قبل از شروع آزمایش و سه هفته بعد، آنها سطح درگیری با کنه های قرمز را در مرغداری مورد بررسی قرار دادند.

این کار به صورت عینی با استفاده از یک سیستم امتیازدهی استانداردسازی شده از طریق شمارش تعداد کنه های قرمز که در تله سنجش به دام افتاده بودند، انجام شده بود. به علاوه، آنها یک امتیاز برای امنیت زیستی داخلی و خارجی پایه ریزی کردند.

این سیستم نظارتی به ویژه برای برآورد میزان محافظت امنیت زیستی مقابل شیوع اولیه (درگیری اولیه) کنه های قرمز به داخل مزرعه و شیوع بیشتر در مرغداری بنا شده بود. این شامل 63 نقطه بررسی ( مقابله) است که از نظر حرکات کنه های قرمز در بین و درون مزارع مهم هستند.

بعد از درمان،کنه های قرمز پرندگان در مشاهدات عینی بعدی در هیچ یک از گله های تحت بررسی دیده نشدند. از تله های سنجش کنه های قرمز، تغییرات کاهش کنه های قرمز در گله ها در دامنه بین 99.5 تا 100 درصد محاسبه گردید. میانگین کاهش همه مرغداریها بالای 99.98 درصد اندازه گیری شد. در نتیجه، آزمایش به همه اهدافش در تمام فرضیه های قبلی دست یافت. از کشاورزان خواسته شده بود که هوشیار بمانند و زمانی که PRM دوباره اتفاق می افتد یا زمانی که گله کشتار می شود، اگر هنوز در آن نقطه منفی بود را گزارش کنند.

فاکتورهای کلیدی برای دوره های موفقیت آمیز طولانی تر در 43 درصد کل مرغداریهای تحت درمان، PRM در زمانی که گله برای کشتار بار شدند، دوباره اتفاق نیفتاد. البته فاصله زمانی بین درمان و کشتار از یک گله به گله دیگر متفاوت بود. طولانی ترین دوره 450 روز ثبت شد. در طول این دوره هیچ درمانی علیه PRM از هیچ نوعی انجام نشد. در 57 درصد گله های درمان شده PRM در فواصل زمانی مختلف بعد از درمان دوباره مشاهده شد. زودترین گزارش 30 روز بعد از درمان بود، و دیرترین 167 روز.

زمانی که همه گله ها با یک روش تحت درمان قرار گرفتند و زمانی که درمان به صورت موثری بازدارنده شد، این واریانس بالا کاملا تعجب برانگیز بود. برای یافتن توضیحی برای دوره های مختلفی که مرغداریها بعد از درمان عاری از PRM باقی مانده بودند، یک مدل رگرسیونی طراحی شد. برای این منظور، داده های به دست آمده از ابتدای درمان در یک روند مرحله به مرحله مورد بررسی قرار گرفت.

اطلاعات در دسترس شامل تعداد گله های تحت درمان، سن پرندگان، فصل، سیستم پرورش قفسی (مدرن یا سنتی)، سطح درگیری واقعی قبل درمان، امتیاز امنیت زیستی درونی و بیرونی بود و همچنین همه گله ها به صورت همزمان مورد بررسی قرار گرفته بودند. مدل رگرسیونی بسیار معنی دار (P=0.01) برای توضیح فواصل زمانی که گله های مرغان تخم گذار به صورت عینی بعد از درمان موفقیت آمیز با Exzolt عاری باقی مانده بودند با استفاده از موارد گوناگون ذیل به عنوان شاخص ها طراحی شد.

امتیاز امنیت زیستی خارجی:

مدل، هر درصدی از امتیاز امنیت زیستی خارجی را در 1.19 روز عاری از PRM ضرب می کند. زمانی که امتیاز امنیت خارجی مزارع مورد بررسی در دامنه 45 تا 90 درصد قرار می گیرد، این مدل میتواند به بالای 54 روز (1.19*45=) اختلاف در دوره عاری از PRM بعد از درمان برای سطح امنیت زیستی خارجی مزارع اختصاص داده شود.

همه گله ها همزمان مورد آزمایش قرار گرفتند.

به علت همزمانی درمان در همه لانه های مزرعه در مقایسه با مزارعی که هنوز مورد درمان قرار نگرفته بودند روزهای عاری از PRM بیش از 72 محاسبه شد. همه کشاورزان پیشنهاد کردند که همه گله هایشان به صورت همزمان درمان بشوند، اما بعضی ها تصمیم گرفتند فقط جزو آنهایی که مورد بیشترین درگیری قرار می گیرند باشند.

درمان در مرحله اولیه از درگیری

شروع درمان در یک سطح درگیری واقعی کم به متوسط به جای اجازه دادن به جمعیت PRM در ابتدا برای رشد به سطوح بالاتر، با 35 روز عاری از PRM سنجیده شده بود. زمان درمان در مزارع درگیر که شامل گله هایی که هنوز واقعا از نظر PRM منفی بودند ( واقعا منفی یا زیر سطح درگیری مورد بررسی). نسبت به گله هایی که در شروع درمان واقعا مثبت بودند، این گله ها به طور متوسط 172 روز طولانی تر عاری از PRM باقی مانده بودند.

امنیت زیستی خارجی بالا

مدل رگرسیونی امتیاز امنیت زیستی را به عنوان یک شاخص مهم برای توضیح درباره دوره عاری از PRM بعد از درمان به رسمیت می شناسد. این نشان میدهد که شیوع دوباره PRM از خارج از عوامل اولیه در میان مزارع تحت بررسی اتفاق افتاده است.

امنیت زیستی خارجی به اندازه گیری هایی اطلاق میشود که بتوان از شیوع PRM بوسیله افراد، حیوانات و مواد جلوگیری کرد. بسیاری از شرکت ها راهکارهای مناسبی برای جلوگیری از شیوع PRM در هنگام تحویل جوجه های جدید ندارند.

مرغ های جدید و انتقال جعبه ها شاید باعث انتقال PRM بشوند بدون اینکه این مسئله مورد توجه قرار بگیرد. همچنین یک گله درگیر با PRM می تواند یک منبع احتمالی از درگیری برای دیگر گله های مزرعه به حساب آید.

نظارت شدید به همراه اقدام فوری (در صورت نیاز) می تواند به عنوان یک راه حل در چنین مواقعی به حساب آید

درمان هم زمان

شاخصه دیگر مدل این بود که همه مزارع به صورت همزمان تحت درمان قرار گرفته بودند. در غیر این صورت گله های تحت درمان دوباره بعد از مدت کوتاهی به مثبت تغییر می کردند.

این شاید تایید کند که شیوع PRM از یک گله به گله دیگر یک خصوصیت پایدار در مزارع درگیر است. بنابراین برای به دست آوردن یک تاثیر طولانی مدت، درمان همزمان همه گله ها، مناسب به نظر می رسد.

سطح پایین درگیری

سطح پایین تر درگیری در شروع درمان، عاری از PRM باقی ماندن طولانی تر گله های درمان شده، سومین دستاورد مدل است. در بیشتر موارد PRM در نزدیک مرغ ها وجود دارند. در بین آلودگیهای مواد، لباسها، افراد و غیره، بخش کوچکی از جمعیت PRM شاید به فواصل دور نظیر اتاق تعویض و اتاق تخم مرغ حمل بشود.

این PRM سرگردان را شاید نتوان از مرغ های درمان شده در طول دوره دو هفته ای که آنها سطح خونی موثری از حشره کش دارند به دست آورد و بنابراین به عنوان یک منبع احتمالی برای درگیری مجدد باقی می ماند. این منطقی به نظر می رسد که فرض کنیم با افزایش سطح درگیری PRM تعداد کنه های سرگردان افزایش می یابد.

به تعویق انداختن درمان خطر شیوع دوباره را میتواند افزایش دهد. درکنار شروع درمان حتی در پایین ترین سطح درگیری احتمالی، برخورداری از تمام امکانات بهداشتی برای جلوگیری از درگیری مجدد توصیه می شود.

پتانسیل توضیحی مدل بالا 50 درصد است به این معنی که آن نیمی از اختلاف دوره عاری از PRM بعد از درمان را توضیح می دهد. زمانی که این مدل با داده های بنیادی طراحی شود این یک نتیجه رضایت بخش است در حالی که تاثیرات و ابزارهای کنترل نشده نامعلوم اجتناب ناپذیر هستند.

این حقیقت که چگونگی و زمان دفاع امنیت زیستی از یک مزرعه که با PRM در حال مبارزه است غیر قابل پیش بینی است، یک مثال از تاثیرات اساسی غیر قابل کنترل است. مهارتهای مشاهده برای شناسایی درگیری دوباره احتمالا از یک کشاورز به دیگری متفاوت است و آن شاید به علت داشتن بعضی معیارهای نامعلوم باشد.

بنابراین در گله هایی که در سن کشتار هنوز از نظر PRM منفی هستند، فاصله زمانی بین درمان و کشتار باید به عنوان بهترین عامل براورد برای دوره عاری از PRM استفاده شود. به ویژه در گله هایی که بعد از درمان خیلی زود کشتار شده بودند، این دوره شاید در همان دوره براورد شده قرار داشته باشد.

تاثیر گذاری و قابلیت پایداری

درمان از طریق آب آشامیدنی با Exzolt یک راه حل با تاثیر گذاری بالا برای مزارعی که با هجوم کنه های قرمز پرندگان مبارزه می کنند، به حساب می آید.

به دست آوردن یک تاثیر طولانی مدت از این درمان به برخورداری از امنیت زیستی با استاندارد بالا، درمان تمام گله ها به صورت همزمان و شروع درمان در سریعترین زمان بعد از درگیری بستگی دارد.

این به صاحبان مزارع طیور اجازه می دهد که از محصول در یک شیوه پایدار استفاده بکنند، درمان را در کمترین زمان ممکن انجام دهند و از تاثیر آن برای طولانی ترین زمان بهره مند شوند. در 43 درصد کل مرغداریهای تحت درمان، PRM در زمانی که گله برای کشتار بار شدند، دوباره اتفاق نیفتاد. البته فاصله زمانی بین درمان و کشتار از یک گله به گله دیگر متفاوت بود. طولانی ترین دوره 450 روز ثبت شد. در طول این دوره هیچ درمانی علیه PRM از هیچ نوعی انجام نشد. در 57 درصد گله های درمان شده PRM در فواصل زمانی مختلف بعد از درمان دوباره مشاهده شد. زودترین گزارش 30 روز بعد از درمان بود، و دیرترین 167 روز.