موضوعات مربوط به آسایش هم چون مشکلات حرکتی و پا، توانایی حرکت، جنگجویی و تنازع با سایر بوقلمون ها، به عنوان مهمترین علل شکست اقتصادی ذکر شده اند. بهبود آسایش و رفاه بوقلمون ها، برای افزایش در آمد و سودآوری امری ضروری است. مبتنی بر علم موجود، مقوله هایی ارزیابی رفاه برای سایر طیور گوشتی، غالباُ مستلزم دانستن شرایط لانه گزینی و دستکاری و جابه جایی پرندگان است، این نوع روش ها برای استفاده در فارم های بوقلمون عملی نیستند، زیرا جثه های بدنی بزرگ، وزن های سنگین و خلق وخوی جنگجوی بوقلمون ها، دستکاری و جابه جای آن ها را مشکل می سازد و هم برای پرندگان و هم افراد جابه جا کننده، بالقوه خطرناک است.
وقتی که این روش ها برای جابه جایی این این پرندگان مناسب نیستند، شرایط امکان پذیرتری را مهیا سازید. نظریه پیاده روی در خطوط خاص (TW) یک روش جایگزین را برای ارزیابی آسایش و رفاه در فارم فراهم می آورد. به صورت کوتاه یک شخص ارزیاب در سالن در امتداد مسیرهای از پیش تعیین شده با شمارش شیوع بیماری در پرندگانی که نماینده گروه های شاخص آسایش و رفاه از پیش تعریف شده می باشند، قدم می زند. این روش ممکن، اجازه ارزیابی چشمی و بصری کل گله را می دهد. این نتایج توصیه می کنند که روش TW یک ابزار امیدبخش برای ارزیابی آسایش و رفاه بوقلون ها در فارم است، زیرا این نتایج به نظر می رسد مشابه با روش هایی است که جهت امتیاز دهی تک تک تمامی پرندگان استفاده می شود.
منبع: دنیای کشت صنعت، شهریور 94
